Sopot to miejsce, którego wyróżnikiem jest unikalność. Skoncentrowany na niewielkim obszarze, posiada realne walory uzdrowiskowe i oferuje niepowtarzalny klimat. Wchodząc w skład Trójmiasta tworzy jedyny obszar metropolitalny w kraju, w którym nowoczesny rozwój miejski współistnieje z wyjątkowymi walorami przyrodniczymi – morzem, lasami i parkiem krajobrazowym. Trudno się więc dziwić, że rynek ten stał się obiektem pożądania i punktem odniesienia dla inwestycji o podwyższonym standardzie.

Choć Gdańsk, Gdynia i Sopot razem tworzą jeden organizm gospodarczy, to pod względem jakości życia, otoczenia przyrodniczego i stabilności rynku nieruchomości Trójmiasto wyróżnia się na tle całej Polski. W przeciwieństwie do Warszawy czy Krakowa, które coraz bardziej zmagają się z przeludnieniem, korkami i smogiem, Trójmiasto łączy miejską energię z przestrzenią, naturą i morzem.

To jedyny duży rynek w kraju, gdzie w zasięgu kilkunastu minut można przejść od tętniącego życiem centrum do plaży, lasu czy nadmorskiej ścieżki. Dla osób poszukujących apartamentów o wyższym standardzie to nie tylko adres – to styl życia.

W ostatnich latach trójmiejski rynek mieszkaniowy charakteryzował się też ponadprzeciętną stabilnością. Ceny nieruchomości – szczególnie w Sopocie – wyróżniają się na tle innych dużych miast. Nie chodzi jedynie o to, że ze względu na unikatowość sopockiego rynku średnie ceny transakcyjne są tu wyższe niż w Krakowie czy Warszawie. Atutem Sopotu była też w ostatnich latach wyższa dynamika wzrostu cen. Nawet więcej – dane urzędowe sugerują, że to ograniczona liczba ofert może determinować ceny transakcyjne w przypadku sopockiego rynku pierwotnego. Wynika to wprost z ograniczonej podaży gruntów i fizycznych barier rozwoju (morze, lasy, Trójmiejski Park Krajobrazowy).

Podczas gdy Warszawa i Kraków wciąż mają potencjał ekspansji na przedmieścia, w Sopocie każdy nowy projekt jest wydarzeniem, a grunty o dobrym położeniu są praktycznie niedostępne. Ta rzadkość przekłada się na trwałą wartość nieruchomości.

Według raportu ABSL sektor usług biznesowych zatrudnia już prawie 490 tys. osób w całym kraju¹, z czego znaczący odsetek przypada na Trójmiasto, które – obok Warszawy, Krakowa i Wrocławia – pozostaje jedną z czterech kluczowych lokalizacji centrów BPO/SSC/IT w Polsce. Rozwój sektora „business services” napędza zarówno rynek pracy, jak i lokalny popyt na nieruchomości o podwyższonym standardzie. Napływ specjalistów, menedżerów i przedsiębiorców z całej Polski (a często i z zagranicy) zwiększa popyt na mieszkania i apartamenty o podwyższonym standardzie. W efekcie Trójmiasto staje się rynkiem, który łączy atrakcyjność inwestycyjną z walorami do życia na co dzień.

W żadnym innym dużym mieście w Polsce nie ma takiego połączenia natury, architektury i spokoju. W Gdańsku – tętniąca życiem starówka i portowa historia. W Gdyni – modernistyczny klimat i nowoczesne biznesowe centrum. W Sopocie – butikowość, kameralna zabudowa i uzdrowiskowy charakter.

To właśnie Sopot jest najbardziej prestiżowym punktem Trójmiasta. Nie ma tu miejsca na masowe budownictwo – każdy projekt musi wpisywać się w tkankę miasta. Dzięki temu powstają inwestycje butikowe, o niepowtarzalnym charakterze, które przyciągają osoby ceniące prywatność, estetykę i wysoką jakość wykonania.

Na tle innych dużych miast, Trójmiasto oferuje trudny do przecenienia potencjał długoterminowego wzrostu wartości. Ceny nieruchomości premium w Sopocie przekroczyły już 25–30 tys. zł za m kw., ale nadal pozostają atrakcyjne w porównaniu z nadmorskimi kurortami Europy Zachodniej.

W połączeniu z rosnącym ruchem turystycznym, rozwojem infrastruktury (tunel pod Martwą Wisłą, nowa trasa S7, lotnisko, rozbudowa układu drogowego i kolejowego) oraz coraz mocniejszym wizerunkiem regionu w oczach inwestorów zagranicznych, Trójmiasto staje się jednym z najatrakcyjniejszych adresów dla kapitału w Polsce.

Hiszpania jest tańsza niż Polska – krzyczą niektóre nagłówki gazet czy portali internetowych. W praktyce sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana. Po pierwsze, porównywać można jedynie rzeczy podobne. Po drugie, uwzględnić koszty zakupu, a po trzecie - warto uświadomić sobie jak szybko rodzima gospodarka doganiała przez ostatnie dekady kraje UE. I nie chodzi tylko o tak  abstrakcyjną miarę jaką jest PKB, ale bardzo namacalne rzeczy, jak chociażby siła nabywcza zarobków, które w Polsce są już o krok od poziomu hiszpańskiego.

Średnia cena m kw. mieszkania w Hiszpanii wyniosła w sierpniu 2025 roku 1993 euro za m kw. – wynika z danych hiszpańskiej Naczelnej Rady Notarialnej. Uwzględniając kurs z tego okresu (około 4,25 złotych za euro), otrzymujemy wynik na poziomie około 8470 złotych za metr kwadratowy. 

To faktycznie mniej niż wynika ze statystyk GUS dla Polski. Nasz rodzimy urząd w danych za pierwszy kwartał 2025 roku wyliczył bowiem, że przeciętne mieszkanie w Polsce sprzedawane było za 8918 złotych za metr. Takie proste zestawienie może sugerować, że mieszkania w Hiszpanii są tańsze. Problem w tym, że obraz jest znacznie bardziej złożony.

Diabeł jak zwykle tkwi bowiem w szczegółach. Jednym z nich jest fakt, że w Hiszpanii inaczej niż w Polsce liczy się powierzchnię mieszkań. Jeśli w ogłoszeniu znajdziemy informację o „superficie construida”, to oprócz naszej rodzimej powierzchni użytkowej, do metrów nieruchomości doliczona może być też powierzchnia pod ścianami, szachtami instalacyjnymi oraz udział w częściach wspólnych (korytarze, klatki schodowe czy patio). W praktyce może to sztucznie zawyżać metraż o 15-30%. Uwzględnienie tego tylko faktu oznacza, że średnie ceny transakcyjne w Hiszpanii są jednak o około 10–25% wyższe niż wynikałoby z prostego porównania z Polską.

To jednak nie wszystko. Porównywanie poziomu cen mieszkań czy apartamentów ma sens jedynie, jeśli weźmiemy pod uwagę nieruchomości podobne. Nic nie da nam przecież porównanie ceny nowoczesnego apartamentu w Polsce z zaniedbaną kamienicą w Hiszpanii i odwrotnie. Jednym z kluczowych czynników decydujących o cenie jest oczywiście lokalizacja. Weźmy więc pod uwagę najdroższe miasto na prawach powiatu w Polsce, czyli Sopot. Zgodnie z danymi GUS przeciętna cena transakcyjna w Sopocie na początku 2025 roku nie przekroczyła 20 tys. zł za metr kwadratowy. Jest to stawka dla wszystkich sprzedanych nieruchomości. W przypadku rynku pierwotnego ceny są co do zasady wyższe (ze względu na oferowany standard), ale też bardziej zmienne (ze względu na bardzo ograniczoną podaż).

Porównywalną do Sopotu lokalizacją, ale w Hiszpanii może być Sitges. Jest to stylowy kurort, bardzo dobrze skomunikowany (30–40 min do Barcelony), z silnym rynkiem drugich domów, mieszaniną turystyki, sztuki i zamożnych rezydentów. Spójrzmy więc na ceny. Zgodnie z danymi przedstawionymi w raporcie o mieszkalnictwie w gminie Sitges, przeciętna cena transakcyjna w tej lokalizacji wyniosła 5,2 tys. euro za m kw. Po uwzględnieniu specyfiki liczenia metrażu nieruchomości w Hiszpanii, daje nam to kwotę odpowiadającą od ponad 25 do prawie 29 tysięcy złotych za metr, czyli znacznie więcej niż w Sopocie. W tym wypadku również mówmy o całym rynku – zarówno pierwotnym, jak i wtórnym. W przypadku mieszkań od deweloperów również w Sitges stawki byłyby wyższe od wspomnianej średniej.

Cena, którą trzeba zapłacić za mieszkanie to jednak nie wszystko. Składnikiem kosztu zakupu są jeszcze koszty transakcyjne, na które składają się w szczególności: obsługa przez pośrednika, notariusza i podatki. Tu również porównanie bezapelacyjnie wygrywa Polska. Przy zakupie nieruchomości „nad Wisłą” czekają nas bowiem znacznie niższe dodatkowe koszty niż w Hiszpanii. Nabywca nieruchomości w Polsce musi wydać na koszty transakcyjne od około 2% do 5% ceny nieruchomości. W przypadku Hiszpanii jest to od 7,5% do 14% ceny nieruchomości – wynika z szacunków portalu Global Property Guide.

Wspomniane trzy kwestie w sposób dobitny pokazują, że nieruchomości w Hiszpanii tylko z pozoru wydawać się mogą tańsze niż w Polsce. Jeśli jednak Polska dalej będzie szybko nadrabiała dystans wobec gospodarek krajów starej Europy, to ta sytuacja nie będzie trwała wiecznie. Nie ulega przecież wątpliwości, że całe dekady aspiracją naszego kraju i społeczeństwa, było dążenie do zachodniego standardu życia. Tak wyznaczony cel, poparty wytężoną pracą, daje już wymierne efekty. I nie chodzi tu tylko o abstrakcyjną miarę jaką jest wielkość PKB, która plasuje w 2025 roku Polskę w gronie 20 największych gospodarek na świecie. Efekty widać już też w portfelach obywateli. Z danych Eurostatu za 2024 rok wynika bowiem, że siła nabywcza średnich zarobków w Polsce (ponad 18 tysięcy euro) jest już o krok od analogicznej miary dla Hiszpanii (ponad 20 tysięcy euro).